FARELERİN DÜNYASI
Bir zamanlar Şef Andre ve Boldo’nun yönetimi altında hummalı çorba yapımına sahne olan kraliyet mutfağı artık bomboş, kuru ve cansızdır. Ancak bir fare deliğinden mutfak duvarının öbür yanına geçtiğimizde insanların artık kullanmadığı birtakım objelerin yeniden kullanılır hale getirildiği küçük ve büyüleyici bir evrenle karşılaşırız. Burada Oz ülkesiyle Gulliver’in Lilliput ülkesine benzer özellikler taşıyan son derece çalışkan ve sistematik bir fareler toplumu yaşadığını görürüz.
Yönetmen Stevenhangen bu dünyayı şu sözlerle tanımlıyor: “Aslında burası son derece sıkışık ve baskıcı bir toplumdur. Bireycilik her anlamda ezilmektedir. Dışarıdan bakılınca belki dostça bir ortam var gibi gözükebilir ama içinde bir süre yaşayınca aslında paranoyak bir toplum olduğu anlaşılır. Tüm fareler kuralları ihlal etmekten olağanüstü korkarlar. Çünkü Fareler Konseyi’nin verdiği cezalar son derece ağırdır. Kurallara karşı gelenlerin sıçanların yaşadığı zindanlara atılma riski vardır.
Kahramanımız Despereaux işte böyle bir ortamda yaşamaktadır. Ancak son derece meraklı olması nedeniyle kuralları ihlal etmesi an meselesidir.”
Bu ülkedeki mekanlar, küçük ev aletlerinin çeşitli amaçlarla kullanılmasından oluşmuştur. Bir bıçak orada parklardaki oturma yeri işlevi görürken bir tencerenin halka açık havuz işlevi üstlendiğini görürüz. Küçük bir el çıngırağından kocaman bir çan kulesi yapıldığını görebilirsiniz.
Farelerin oturduğu evler, çöpe atılmış kutu ve sandıklardan yapılmıştır. Bu evlerde yaşamakta olan fareler, kendilerinden ne yapılması isteniyorsa onu yaparlar.
To create this mouse utopia, the mice were dressed in spotless clothing and fitted in little costumes with drawn-up collars and hats. In order to bring a tactile quality to their world, the artists worked with cloth to give a realistic feel to the mice’s clothing.
Puppet makers created miniature versions of costumes for the mouse characters, and computer artists scanned those in as reference, in order to bring a sense of reality, texture and scale to a world that would be difficult to find otherwise. The costumes are not completely tailored and finished but were done with enough detail so that the animators could see, for example, what the weave of a mouse jacket would be if the mice had salvaged the cloth from the human world.
SIÇANLARIN DÜNYASI
Kraliyet sarayının mahzenlerindeki Sıçanlar Dünyası, karanlık, rutubetli ve soğuk bir yerdir. Dor ülkesinde yasadışı hayvanlar kabul edilen sıçanlar artık bu ülkede yaşamaktadırlar.
Sıçanların Dünyası aslında sarayın kanalizasyon sisteminin parçası olarak şekillenmiştir. Ancak herşey kemirgenlerin perspektifine uygundur. Bu dünyanın zemini lağım sularıyla kaplıdır. Uzaktaki gölün karşı kıyısında bir kolezyumun (amfitiyatro) silueti görünmektedir. Orada bir köprünün suya batmış kemerlerini ve alev ışıklarıyla yıkanan açık alanı görebilirsiniz.
Sıçanlar Dünyası kelimenin tam anlamıyla Hollandalı ressam Bosch tarzında bir evrendir. Hiçbir ışık huzmesi oraya girmeye bile cesaret edemez. Binalar yıllar önce ölmüş mahkumlardan geriye kalan korkunç görünümlü kemiklerinden ve kireçleşmiş kafataslarından yapılmıştır.
Köyün tamamı çöpe atılmış malzemelerden ve kentin çeşitli yerlerinde bırakılıp unutulmuş incik boncuktan oluşmuştur. Bu dünyada bulunabilecek malzemeler arasında yağlı bir kaşık, bir piliç bacağı, parlak renkli bir gözlük ve kirli görünümlü bir mezar taşına her an rastlayabilirsiniz. Kısacası bu dünyada yaşayanlar bir sıçan olmanın gereği neyse o şekilde bir yaşam sürerler!
Roscuro’nun gönderildiği bu dünyayı yönetmen Fell şu sözlerle tanımlıyor: “Burası karanlıkların dünyasıdır. Bir mahzenin dibinde yer alan bu dünyayı yaratırken büyük keyif aldık. Buranın sakinleri uygarlıktan tamamen uzak bir ortamda yaşarlar. Dolayısıyla her tarafta çöpe atılmış nesneler vardır. Evlerle köprülerin kemik ve kafataslarından yapıldığını görürüz. Evlerin içinde eski ve pasla silahlar dekorasyon malzemesi olarak kullanılmıştır. Soğuk, karanlık, ruhsuz ve iğrenç bir ortamdır.”
Diğer yönetmen Stevenhagen şunları ekliyor: “Burada çürümüş ve yozlaşmış bir toplum vardır. Sıçanlar burada düzensizliğe dayalı bir yaşamın keyfini çıkarırlar. Pislik, karanlık ve kaosu severler. Bu toplumun başında Botticelli adlı bir adam vardır. Bir tür imparator gibi yönetir.”
KRALİYET SARAYI
Dor ülkesi gri renge bürünürken kraliyet sarayında da aynısı olur. Bir zamanlar pırıl pırıl ve mutlu bir ortam olan mutfakta artık tam bir sessizlik vardır. Tüm mutfak malzemesi bir köşeye atılmıştır. Andre ile Boldo artık ülkenin ünlü çorbalarını yapamamaktadır. Sarayın dışındaki ve içindeki hayat artık daha karamsar ve kasvetlidir. Bir zamanlar görkemli olan saray odalarındaki ışık daha solgun ve cansızdır.
Çok sevdiği karısının ölümünden sonra depresyona giren Kral, herkese mesafeli davranmakta, müzik odasında yapayalnız oturmaktadır. Çaldığı melodiler de karamsarlığını yansıtan kasvetli şarkılardır. Sarayın artık darmadağınık olan alt katındaki hizmetçilere ayrılan penceresiz bir odada Mig adlı hizmetçi kızın prenses olma hayalleri kurduğunu görürüz.
Bu dünyaların animasyonun yapılması büyük zorlukları da beraberinde getirdi. Üç ortamın birbirinden farklı olması nedeniyle film yapımcılarının amacı, karakterlerin yolculuğu sırasında üç ortam arasındaki geçişlerin kesintisiz ve akıcılığını sağlamak oldu. Animasyon ekipleri her bir mekana farklı ışık yoğunluğu ile yaklaşmayı tercih etti. Filmin genel modundaki geçişlere bu sayede ulaşıldı.
Prodüksiyon tasarımcısı Tomov, uygulanan yaklaşımı şu sözlerle açıklıyor: “Bu üç dünyanın hepsi, gerçek bir dünya ile bağlantılıdır. Özellikle Fareler Dünyası olmak üzere üçünün de kendine özgü tanımlanabilir özellikleri vardır. Üç dünya arasındaki geçişlerin ustaca yapılması gerekiyordu. İzleyici kendisini farklı bir gezegende veya farklı filmler izliyormuş gibi hissetmemeliydi. Farklı yapısı nedeniyle Sıçanlar Dünyası’nın görsel açıdan farklı olması gerekiyordu. Buna karşılık Fareler Dünyası ile insanların dünyası arasında bazı benzerlikler vardı. Özellikle Fareler Dünyası, mimari açıdan Dor krallığının görsel bir minyatürü gibiydi.”
Filmle ilgili son sözü Stevenhagen söylüyor: “Bu üç dünyanın karakterler ile de bağlantısı vardır. Çünkü karakterler bu dünyalarda yaşarlar ve ileri geri hareket ederler. Bu yolculuğu filmin bütünü içerisinde inandırıcı şekilde vermek inanılmaz ilginç bir süreç oldu.”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder